Thankful

As of this writing one day na lang before New Year at honestly, super tinatamad akong gumawa ng new post ngayon. Obvious ba na 2 post lang ako this December. Paninindigan ko na lang ang aking pagiging self-confessed writer, yes, may writer's block ako. I don't know why, pero super daming happenings this month, pero heto kahit marami akong nakaimbak na mga drafts waiting to be posted, ayun, hanggang ngayon drafts pa rin sila. Or maybe it's because I'm still on "vacation-mode". Ako na ang binabayaran para magbakasyon... Oh, this is one of the things I like in my job... Christmas Vacation... Can't wait for the Holy Week break...

Enough of so much "non-sense" introduction, like Anne Curtis, I claim that 2011 is my lucky year. There are so much reasons why I feel lucky this year, to the point na maging nobela ang post na ito kung hindi ko iti-trim down to 10 ang aking list to be thankful and iiklian ang intro nito. So here are my 11 things why I am thankful this ’11:

1. Pagkapasa sa Thesis

Our thesis defense happen sometime in March.  Super late na, pero super gahol pa rin kami sa time ni Florence. Dalawa lang kasi kamisa thesis and yet, ang dami naming ininterview and super tambak an gaming itatramscribe na intrtviews. Buti sana kung simpleng 5 minutes interview lang, e umaabot ng 2- 3 hours ang interviews naming. Daig pa ang talkshow. Hindi naman namin masisi an gaming interviewee kung napasarap ang kanilang pag reminisce and pagkwento sa kanilang AP experience. Ang pinaka-epic pa dito is may pahabol na email from our respondent at 5 am, the same day na magpapasa na kami ng aming manuscript. 

Number 1 sa list ko ang pagkapasa naming sa aming thesis dahil kung hindi dahil dito, hindi niyo mababasa ang post na ito and worst is wala itong blog na ito. Bukod pa diyan, siguro kasalukuyan akong gumagawa ng thesis at siguro warla na kami ni Florence ngayon.

There are so many people na gusto kong pasalamatan, yung iba nasa acknowledgement ng thesis namin. I am so grateful sa AP Staff 2010-2011, namely: Benj, Vberni, Gia, Mina, Fleur, Mita, Jeff, Angelica, Krystine at Ecean,  sa kanilang participation sa thesis namin. Contrary sa akala ng iba na 2 lang kami ni Florence na gumawa ng thesis, sa totoo lang, 12 kaming gumawa ng thesis na iyon. Kasama namin sila sa pagtranscribe, pag analyse, pag interview, pag pupuyat, kulang na rin isama na rin sila sa defense.

Hindi lang naming thesis yun. Thesis yun ng AP Pub Staff 2010-2011.  Kami lang ang humarap sa panellist.

2. Graduation

Dahil napasa na namin an gaming thesis, sure na sure na an gaming graduation. Tapos na ang report, quiz, projects, shoot, practice at kung anu-ano pang anek-anek. Sa wakas, nakagraduate na ako.  I am looking forward to have my masters and hopefully my doctorate in the near future. 

3. AP Turn-over

I am thankful dahil success naman an gaming turn-over sa bagong AP Staff. And so far, alive and kicking pa naman sila.Ayun nga e 4 issues na narelease nila. Sila na. I’m so proud of them.

4. 1^st Job

I am lucky kasi kahit hindi ko pa totally hawak ang diploma ko literally, may trabaho na ako. I already stated my reasons why I like my job sa post ko noong naka-6 months na ako. Basahin niyo na lang yun.

5.  Good Health

Ginawa ko ang list na ito early December. Yung mga time na malakas-lakas ang resistensya ko. Unfortunately as of this writing, may ubo at sipon ako. Ka-imbyerna. Nonetheless, this whole year, aside from ubo at sipon, infairness hindi ako nagkalagnat or nagkaroon ng serious disease.

6. Forever 21

This year marks my 21^st birthday, which means I am no longer teen. Pero itong taon na ito nagsimula ang aking pagiging Forever 21. So next year 21 pa rin ako.

7.  New Friends

Miss Friendship ako. Sa school, hindi na mabibilang ang aking mga stop-over with matching "Hi-Hello wave" pa ako habang naglalakd sa corridor sa dami ng aking mga friends. And since I now living in the "real world" I gain more friends courtesy of my boss and officemates. 

8.  Time

Siguro nagtataka kayo kung bakit kasama ang time sa aking list. This year is so kind to me to give me enough time to spent with my family and friends. Unlike noong nag-aaral pa ako, na maski sa aking sarili wala na akong time, ngayon naman super nag uumapaw na to the point na ako pa ang naghahanap ng gagawin ko to spent that extra time. I can now meet my friends regularly and have a plenty “me” time. Kaya sa mga readers ko na nag-aaral pa, sana stay focus sa studies, saka na ang kung anu-anong anek niyo jan dahil darating ang tamang panahon para magawa niyo rin ang mga gusto niyong gawin.

9.  Natupad ang aking Wish List

Since time immemorial, lagi akong gumagawa ng resolution at lagi koi tong hindi nagagawa. Kaya before this year started, binago ko ang aking list, hindi ko na ginawang resolution kasi hindi ko naman nagagawa. Instead I make a wish list- things that I need to accomplished befor the year ends. And hindi pa man natatapos ang taon natupad ko lahat ng ito! I love it! 

10.   Our Baby Harren Nigel

Siyempre hindi mawawala sa aking list ang pagdating n gaming angel, ang aking bebeng na si Harren Nigel. Nephew ko si Bebeng. Dumating siya sa buhay naming noong January 10, and since then siya na ang aking nagging lucky charm. Syempre hindi lang naman sa aking pero maging sa aming lahat. Medyo na delay nga ang paglabas niya e kasi Decemeber 2010 palang inaabangan na naming siya, at ayon nga sa mga kasabihan, pag hinihintay, lalong hindi magpapakita/lalabas, kaya hayun January na siya dumating sa amin. Sa totoo lang, mayroon siyang 5 mommy: ang mommy niyang tunay na si Jassie, si ate Love at kaming 3 magkakapatid. Imagine na lang kung gaano kami na protective sa kanya. I consider him as my lucky charm kasi, sino ba naman ang hindi mararamdamang lucky kapag tumatawa siya. Super bait pa niya, pero lately, super likot na niya. Pag nasa mall kami, hindi pwedeng hindi kami hahanap ng things for Nigel (especially kapag kasama si Michelle) pero kahit hindi pa naming mabili yung iba (dahil medyo bongga ang price) pasasaan ba’t mabibili din namin yun.  Sana, kahit deadma lang sa kanya ang kanyang biological father (na tinatawag ko nga na sperm donor), maramdaman niya ang nag uumapaw naming love, hindi lang kaming mga mommy niya, pati na rin ang kanyang sangkaterbang lolos at lolas. Thoug minsan nag-aalala ako dahil namana niya siguro sa akin ang aking pagiging gala at pagtili. (bebeng, pag nababasa mo na ito, sana alam mo ng bad yun, ok? Love you, bebeng!)

Review-Reviewhan: Lumayo Ka Nga Sa Akin by Bob Ong (2011)

Side Comment: December 10, 2011. NBS, Robinson's Place Ermita.


Accidentally ko lang nakita ang book na ito. Timing nga ito dahil kakatapos ko lang basahin ang Si Amapola sa 65 na Kabanata ni Ricky Lee. Actually, kaya lang naman ako pumunta sa NBS bukod sa it ang shortcut palabas ng Robinson's Ermita, ang balak ko talagang bilihin ang Kapitan Sino ni Bob Ong para sa aking comparative review with Amapola. Ako na ang best in effort sa paggawa ng post. Sana po dumami na ang views sa blog ko at madagdagan po ang fans ko dahil sa effort ko po na ito. Hanggang sa mapansin ni Jomar ang pink na libro na parang cover ng Precious Hearts Romance. Ang mas kinagulat ko e si Bob Ong ang author. So next time ko na lang bibilhin si Kapitan Sino (which also means, next time na muna yung review ko kay Amapola). Kahit nasa Cashier na ako para magbayad, hindi pa rin ako makapaniwala na may new book si Bob Ong. Hindi kasi masyadong matunog ang new book ni Bob Ong unlike sa book launch ni Ricky Lee na bongga. After mabili at makauwi, mega text ako kaagad sa aking mga fellow Bob Ong fans and tinanong kung kelan pa narelease ang book. Ayon kay Vberni, kakarelease lang nito nung day na yun. Kaya pala 2 copy na lang ang nakadisplay. Ayaw ko pa rin maniwala sa kanya, so nagsearch ako sa net, at tama nga si Vberni, kakarelease lang. Hindi lang talaga ako informed. 

Telesineseryenobela?


Kung teleserye at sinenovela, alam ko yan. Pero ayon sa synopsis ng bagong labas na pink na libro na ito, na mala-teleserye at dramang pampelikula ang ganap, ito na daw iyon.


Pink na libro?


Kung pamilyar ka sa Precious Hearts Romance, mapagkakamalan mong ito ang pink na libro na ito. Hindi tipikal na pabalat ng libro kung avid fan ka ng awtor na ito. Hindi Comic Sans ang gamit sa libro na ito, na siyang paboritong font ng may-akda.


Love story?


Telesineseryenobela + Pink na Libro = Love Story. Unang maiisip ko bago ko pa basahin ang libro. Pero isang malaking ekis. It's for you to find out.


Lumayo Ka Nga Sa Akin ay ika-9 na libro ni Bob Ong. Gaya nga ng sinabi ko, kung ikaw ay kanyang avid fan, maiisip mong may niluto na namang kalokohan si Bob Ong. Nabasa ko (hindi ko na matandaan kung saan), love story daw ang next book niya. Bob Ong ≠ Love Story. Pero sige na nga pagbigyan na siya. Nakagawa nga siya ng horror e (Mga Kaibigan ni Mama Susan).


The book is not a typical book format. The text is written in a script format, the ones used in films. Divided ito sa tatlong mini-film. So nasagot ang aking unang tanong. May bago ng genre- Telesineseryenobela. Kung genre ng libro o pelikula, hindi ko alam kung saan ito maihahanay. Pero love story, no, huwag kayong umasa.


I will not discuss the entire book dahil bagong labas pa lang nito. Pero isa lang ang masasabi ko: BOB ONG IS BACK! Honestly, I am so disappointed with his last novel, yung Mama Susan. In this book, pinagsama-sama ni Bob Ong ang kanyang mga libro Mula sa ABNKKBSNPLAko hanggang sa Kapitan Sino. However, unlike sa mga naunang niyang nobela na anything under the sun ang kanyang mga dinidiscuss- mapa-pangkaraniwang buhay ng ordinaryong Pilipino o mapa-pulitika man yan. Dito sa LKNSA, nagfocus si BO sa isang topic na malapit sa puso nating lahat- ang teleserye at pelikula.


Muli na naman akong napatawa ng libro na ito. Pero hindi lang ito simpleng patawa lang. Knowing BO, forte na niya na sulat ang mga seryosong isyu na mas madaling maintindihan ng kanyang mga mambabasa- and mga kabataan.Kaya nga bentang benta siya sa mga bagets and bagets at heart. Sapul na sapul ako sa bawat hirit ng mga character dito.


May tatlong bahagi ang LKNSA:  Bala sa Bala, Kamao sa Kamao, Satsat sa Satsat; Shake, Shaker at Shakest at Asawa ni Marie. Kung nagtataka kayo kung ano ang connect ng tatlong title na ito sa pinakapamagat ng libro, well it's for you to find out.


Ang librong ito ay dapat basahin ng aking mga fellow teleserye and movie adiks. At nangunguna na sa listahan ko si Kuya Macky, para sa mga movie adiks and hindi na ako lalayo pa para sa teleserye adiks dahil sila ay mga kapatid at pinsan ko pa lang quota na.


Basta I love this book!

Review-Reviewhan: Six Degrees of Separation from Lilia Cuntapay (2011)

Sino Lilia Cuntapay? 

Kung noon ako tatanungin, ang magiging sagot ko, "Sino nga siya"?

Hanggang sa makita ko na lang ang plugging ng CinemaOne Originals 2011, ang bongga lang! May self-titled movie siya. Pero sino nga ba talaga siya?

Una kong tanong before watching the movie: Why Six Degrees of Separation form Lilia Cuntapay ang title ng movie? I even search sa net kung ano ang mysterious meaning behind six degrees, heto ang nahanap ko. Pero hindi pa rin ako nasatisfy sa na wiki entry na yan. I really have to watch the movie. 

Buti na lang, kahit hindi ko ito napanood sa Shang-ri La, may repeat screening naman pala ito sa UP. Hindi na ako nagdalawang isip pa. Kailangan ko itong mapanood!

Tulad nga ng nasa trailer kanina, siya ang the most famous extra in show business. Ika nga ni Direk Peque Gallaga, hindi siya mukhang aswang, aswang siya! 

Hindi ako fan ng horror movies. Pero siyempre, hindi naman ito naging hadlang para hindi ko siya mapanood. I still remember the Magandang Gabi Bayan Halloween Special, kung saan lagi siyang kinukuha bilang... well, aswang, bruha o white lady. Hindi lang naman iyon lang nagiging role niya, minsan kung hindi siya isa sa mga taong bayan, isa siyang yaya, sabi nga ni Kris Aquino. Kaso mas na-label na siya sa mga horror movies.

The cute movie poster.

Six Degrees of Separation is a mockumentary about the daily life of the pinakasikat na extra. The direktor, Antonnette Jadaone with her camera, follows Nanay Lilia mula sa kanilang bahay hanggang sa kanyang shooting hanggang sa interview sa TV Patrol. Pero bukod sa pagsunod-sunod sa kanyang buhay, mas binigyang pansin dito ang proseso ng paggawa ni Nanay Lilia ng kanyang acceptance speech para sa kanyang kauna-unang nominasyon, for 30 years in showbiz, as Best Supporting Actress sa pelikulang Sanggangdaan. 

I like the movie because tinalbugan ni Nanay Lilia ang mga biggest stars. Kung sina Charice, Jovit Baldovino at Marcelito Pomoy na feature sa Maalaala Mo Kaya, well, talbog silang lahat kay Nanay Lilia dahil may sariling movie siya. For me, this movie is a tribute for her 30 uncredited years in show business. My heart goes out to people like Nanay Lilia, the bit players na hindi na re-recognized, and yet sometimes, sa credits na lang, mali pa ang spelling ng name. For all their patience sa pagpunta ng maaga sa taping (pagpunta ng 4 am sa 7 am sched na taping), sa pag me-memorized ng lines with emotions (winner ang line ni Nanay Lilia sa PA: "Bakit talent ka ba, bakit ikaw may script, ako wala"? Ang taray lang!), ang disappoinments sa hindi paglabas ng interview, to the point na invited ang lahat ng nasa buong baranggay (super naiyak ako sa scene na ito.) I love the movie kasi kahit scripted lang ito lahat, na feel ko na parang natural lang ang lahat. I saw her genuine joy on the scene na pinagmamalaki niya ang kanyang nomination for Best Supporting Actress, ang excitement habang nagpapasukat siya ng gown na gagamitin sa awards night, ang pain noong hindi na air sa TV Patrol ang kanyang interview at ang disappointment nang hindi natawag ang kanyang pangalan sa stage.  

This movie is not just for Nanay Lilia. It's for all the bit players na hindi narerecognized. Si Nanay Lilia ang pinaka appropriate na kumatawan para sa kanila. For 30 years in showbiz, nagawa na niya ang lahat ng roles, to the point na nag bold pa siya, pero hindi siya kinilala. Sana this movie is sapat na to compensate ang pagkukulang ng showbiz industry sa mga tulad nila. Alam naman natin na marami pa sila diyan. I won't be surprise if one day, may movie na rin na gagawin for Bangkay. Hmm... why not?

Nasagot ng movie na ito ang aking katanungan about the title:

Lilia Cuntapay>>worked with Claire Danes>> worked with Meryl Streep (The Hours)>> worked with Kevin Bacon (River Wild).

Lilia Cuntapay>>worked with Toni Gonzaga >> first appeared in Sprite commercial with Piolo Pascual. 

In short, nakatrabaho niya halos lahat ng artista sa Pilipinas at maisasama na siya sa chain ng mga nakatrabaho ni Kevin Bacon.

All in all, this movie will not only make you laugh, and cry, but also will inspire you. 

Sino na si Lilia Cuntapay?

Kung ako ang tatanunigin ngayon, siya ang Kevin Bacon ng Pilipinas, wala nang iba!

 I love our pic with Nanay Lilia. Thanks Katrina for this pic.